Trolltunga

Mijn plan was om niet te kort na elkaar een nieuwe blog te schrijven, maar na een geweldige trip naar Trolltunga kan ik niet anders. Maandagmiddag vertrokken Veronika en ik vanuit Bergen met de meest minimalistische bepakking ooit (lees: een tandenborstel en een lenzenbakje). Eerst met de bus naar Osøyro, vanaf daar met de ferry naar Rosendal en toen met de bus naar Odda. Na aankomst in ons hostel gingen we even chillen en om 21.30 uur al slapen, want de wekker ging erg vroeg. Vanaf ons hostel vertrok een bus naar het startpunt van Trolltunga, waar we om 7.00 uur begonnen met lopen. De eerste vier kilometer was een asfaltweg met veel haarspeldbochten die steil omhoog liep. Dat was een pittig begin op de vroege ochtend, maar we dachten, als we snel lopen, zijn we er eerder vanaf. Daarna begon het leuke stuk hiken, met zandpaden, stenen en water. Het was gelukkig niet superdruk, omdat het al september is en we op een doordeweekse dag liepen. Bij het zien van andere wandelaars werd ik erg competitief en uiteindelijk hebben we heel veel mensen ingehaald. Zonder pauzes te nemen of te eten onderweg waren we daardoor in 3 uur en 20 minuten helemaal bovenaan de top bij de beroemde klif. Dit was veel sneller dan we zelf verwacht hadden, omdat we bang gemaakt waren met horror verhalen van mensen die er 6 uur over deden. We namen daarom uitgebreid de tijd om op de top te lunchen en van het uitzicht te genieten. Hier hebben we leuk gepraat met een aardig Canadees stel, dat hun dochter had opgezocht die in Madrid studeert. Gedurende de hike was iedereen ook heel erg vriendelijk en wenste elkaar succes, wat een fijne sfeer gaf. Na twee uur chillen op de top begonnen we aan de terugweg. We ontmoetten al snel een Brit en een Australiër die aan het backpacken waren in Noorwegen (hoe je daar geld voor hebt vraag ik me af). Het was superlekker warm en zonnig en het leek hen een goed idee om te gaan zwemmen in een meertje vlakbij de top. Ik dacht, ach waarom ook niet, en waagde mij ook in het ijskoude water. Met ijskoud bedoel ik echt heel koud. Nog wel tien keer kouder dan schoolzwemmen in groep 4 op de basisschool, en dat was toen al koud. Dit hielden we dus niet lang vol en we vervolgden onze weg naar beneden. Onderweg hebben we wel wat rustiger aan gedaan dan op de heenweg, om van de fantastische uitzichten te kunnen genieten. Het was zo overal zo ontzettend mooi en stil in de bergen. Eenmaal terug in Odda kwamen we erachter dat het openbaar vervoer terug naar Bergen niet zo succesvol was en we eerst een uur zouden moeten wachten, om vervolgens meer dan 4 uur te gaan reizen. In Nederland zou je dan allang in België zijn, maar hier ben je dan nog steeds in dezelfde provincie haha. Om te tijd te doden en met de hoop om sneller in Bergen te komen gingen we daarom liften (sorry pap en mam..). We kwamen vriendelijke mensen tegen, maar helaas moest niemand naar Bergen :( Wat ook wel logisch is want Odda ligt 135km verderop, maar het was het proberen waard. Uiteindelijk dus toch maar voor het openbaar vervoer gekozen en om 23.00 uur waren we we thuis na een superleuke dag waar ik heel erg van genoten heb. Het was ook heel leuk om dit samen met mijn huisgenootje te ondernemen en het was echt minder zwaar dan ik van tevoren gedacht had. 

Je vraagt je misschien af of ik ook nog iets anders doe dan hiken, hiken en nog eens hiken. Het antwoord is ja :) Komende dagen moet ik even bijwerken met studie zodat ik in het weekend weer kan hiken ;) 

p.s. foto's van dit avontuur zijn geüpload in een nieuw album!