Kou en een blunder

De fjord cruise van afgelopen zaterdag was in een woord: koud. En in twee woorden: heel koud. Het was gezellig, maar het was erg mistig waardoor we niet zo ver konden kijken. Dit gaf ook wel weer een leuk effect, want af en toe leek het alsof we in een soort mistig grijs/zwart gat zouden varen. Daarachter bleek het fjord dan toch door te gaan en voeren we langs heel veel mooie watervallen. Uiteindelijk kwamen we aan bij het dorpje Modalen (319 inwoners) en gingen we van boord. Dit dorpje is erg bijzonder vanwege de ligging midden tussen twee hoge bergen en de watervallen die hier naar beneden vallen. Er is ook een klein strandje, maar helaas lieten de 3 graden Celsius het niet toe om lekker te gaan zonnen. Na twee uurtjes in Modalen te zijn geweest, voeren we weer terug naar Bergen. De rest van het weekend heb ik gesport, gechilld en gestudeerd.

Dinsdag heb ik mij geregistreerd bij de Noorse politie, want dat is verplicht als je hier langer dan drie maanden verblijft. Mocht er een natuurramp gebeuren hier dan hoeven jullie je geen zorgen te maken, want dan sta ik op de lijst met vermiste personen 😊

Gisteren in de tram beleefde ik het meest gênante moment van deze uitwisseling tot nu toe. Samen met Heleen, een Nederlands meisje met wie ik Noorse les heb, reisde ik terug naar Fantoft. Wij zaten tegenover elkaar en naast ons zat een man te bellen. Dit klonk als Noors met een Vlaams accent en bespraken uitgebreid hoe grappig het was dat Noors en Vlaams misschien wel een beetje op elkaar lijkt en we probeerden zelf een zachte ‘g’ na te doen. Na enige tijd schakelde de man in hetzelfde telefoongesprek ineens daadwerkelijk over op Vlaams! Ineens konden we letterlijk alles verstaan en dachten we o nee, hij heeft ons natuurlijk ook verstaan. Dit was erg gênant en we probeerden cool te blijven alsof er niks aan de hand was, maar moesten lachen en wilden het liefst uit de tram. Helaas waren we nog maar halverwege en bleef hij naast ons zitten tot Fantoft! Toen zijn telefoongesprek afgelopen was, moest hij zelf ook een beetje lachen, want hij heeft sowieso doorgehad dat wij het uitvoerig over hem gehad hebben. Lesje voor de volgende keer: denk niet dat niemand in Noorwegen Nederlands verstaat…

In mijn blok in Fantoft kennen mensen elkaar niet zo goed en heb je eigenlijk alleen contact met je huisgenootje. Om daar verandering in te brengen hebben Veronika en ik gisteravond gedineerd met een aantal mensen van onze verdieping: twee Duitsers, een Finse en een Noor. Iedereen had iets te eten gemaakt en meegenomen en alles was erg lekker. Het was heel gezellig en leuk om elkaar een beetje te leren kennen (dat werd ook wel tijd na twee maanden haha). Het was zeker voor herhaling vatbaar en er zijn plannen voor pre-party’s gemaakt :) 

Nu ga ik weer even opletten, want ik heb deze blog zojuist geschreven tijdens college. Het ging over het ontstaan van nationalisme rond 1900 en dat heb ik inmiddels als wel vaak genoeg gehoord haha.